зака́заны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зака́заны зака́заная зака́занае зака́заныя
Р. зака́занага зака́занай
зака́занае		 зака́занага зака́заных
Д. зака́занаму зака́занай зака́занаму зака́заным
В. зака́заны (неадуш.)
зака́занага (адуш.)		 зака́заную зака́занае зака́заныя (неадуш.)
зака́заных (адуш.)
Т. зака́заным зака́занай
зака́занаю		 зака́заным зака́занымі
М. зака́заным зака́занай зака́заным зака́заных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зака́заны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зака́заны зака́заная зака́занае зака́заныя
Р. зака́занага зака́занай
зака́занае		 зака́занага зака́заных
Д. зака́занаму зака́занай зака́занаму зака́заным
В. зака́заны (неадуш.)
зака́занага (адуш.)		 зака́заную зака́занае зака́заныя (неадуш.)
зака́заных (адуш.)
Т. зака́заным зака́занай
зака́занаю		 зака́заным зака́занымі
М. зака́заным зака́занай зака́заным зака́заных

Кароткая форма: зака́зана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зака́заны зака́занный; см. заказа́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зака́заны ​1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад заказаць ​1 (у 1 знач.).

зака́заны ​2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад заказаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зака́занный

1. зака́заны;

2. (запрещённый) уст. забаро́нены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заказа́ць², -кажу́, -ка́жаш, -ка́жа; -кажы́; -ка́заны; зак., што, каму-чаму і з інф. (уст.).

Забараніць, зрабіць недаступным.

Усе дарогі яму заказаны.

Сэрцу не закажаш.

Дзясятаму з. (зарачыся ніколі больш не рабіць чаго-н.).

|| незак. зака́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

booked

[bʊkt]

adj.

1) заказа́ны, замо́ўлены

2) заня́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

reserved [rɪˈzɜ:vd] adj.

1. замкнёны, замкну́ты; стры́маны;

Ellen was a shy, reserved girl. Элен была сарамлівая, замкнёная дзяўчынка.

2. зарэзервава́ны, зака́заны за́гадзя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заказны́, ‑ая, ‑бе.

1. Які робіцца, выконваецца, дастаўляецца па заказу ​1; заказаны ​1. Заказны аўтобус. □ Гэты раз паны асабліва не скупіліся, і амаль што ўсе танцы былі заказныя. Дамашэвіч.

2. Адпраўлены з павышанай адказнасцю за дастаўку і з дадатковай аплатай (пра пісьмы, бандэролі). — Добра, што напомнілі, — Грыша дастаў з кішэні кіцеля пісьмо і падаў бацьку: — Здасцё яго заказным на пошту. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спецыфіка́цыя, ‑і, ж.

1. Вызначэнне і пералік спецыфічных асаблівасцей чаго‑н.; размеркаванне на разрады, групы ў адпаведнасці са спецыфічнымі асаблівасцямі; класіфікацыя. Спецыфікацыя машын.

2. Тэхнічны дакумент, у якім ёсць пералік часцей і дэталей якога‑н. вырабу, а таксама ўказанні на іх колькасць, вагу, сорт і пад.; дакумент з пералікам умоў, якім павінен адпавядаць заказаны прадмет. Скласці спецыфікацыю на абсталяванне. □ [Барыс:] — Братка ты мой, колькі ж там клопату! Адгрузка, пагрузка, прыемна, разнарадкі, накладныя, спецыфікацыі — што, куды, як? — чорт яго разбярэ. Скрыган.

[Ад лац. species — від, разнавіднасць і facio — раблю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)