зазіра́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. зазіра́нне
Р. зазіра́ння
Д. зазіра́нню
В. зазіра́нне
Т. зазіра́ннем
М. зазіра́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зазіра́нне ср. загля́дывание, засма́тривание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зазіра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зазіраць — зазірнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засма́тривание загляда́нне, -ння ср., загля́дванне, -ння ср., зазіра́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)