зазыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зазыва́нне зазыва́нні
Р. зазыва́ння зазыва́нняў
Д. зазыва́нню зазыва́нням
В. зазыва́нне зазыва́нні
Т. зазыва́ннем зазыва́ннямі
М. зазыва́нні зазыва́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зазыва́нне ср. зазыва́ние; приглаше́ние; см. зазыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зазыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зазываць — зазваць; настойлівае запрашэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закліка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закліка́ць — заклі́каць; зазыванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зазыва́ние зазыва́нне, -ння ср., закліка́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)