зазы́баць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зазы́баю |
зазы́баем |
| 2-я ас. |
зазы́баеш |
зазы́баеце |
| 3-я ас. |
зазы́бае |
зазы́баюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
зазы́баў |
зазы́балі |
| ж. |
зазы́бала |
| н. |
зазы́бала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
зазы́бай |
зазы́байце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
зазы́баўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зазы́баць сов., разг. заколеба́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зазы́баць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Пачаць зыбаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заколеба́ть сов. (начать колебать, зашатать) захіста́ць, закалыва́ць, зазы́баць; (заколыхать) закалыха́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)