зазубры́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зазубру́ся зазу́брымся
2-я ас. зазу́брышся зазу́брыцеся
3-я ас. зазу́брыцца зазу́брацца
Прошлы час
м. зазубры́ўся зазубры́ліся
ж. зазубры́лася
н. зазубры́лася
Загадны лад
2-я ас. зазу́брыся зазу́брыцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час зазубры́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зазубры́цца сов. зазубри́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зазубры́цца, ‑зубруся, ‑зубрышся, ‑зубрыцца; зак.

Разм. Атупець ад працяглага завучвання, зубрэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зазубры́цца schártig wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зазу́брывацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да зазубрыцца.

2. Зал. да зазубрываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зазубри́ться​II сов. (отупеть от зубрёжки) разг. зазубры́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Schárte

I

f -, -n шчарбі́на, зазу́біна

~n bekómmen* — зазу́брыцца, вы́шчарбіцца

II

f -, -n байні́ца, амбразу́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)