зажыва́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зажыва́юся зажыва́емся
2-я ас. зажыва́ешся зажыва́ецеся
3-я ас. зажыва́ецца зажыва́юцца
Прошлы час
м. зажыва́ўся зажыва́ліся
ж. зажыва́лася
н. зажыва́лася
Загадны лад
2-я ас. зажыва́йся зажыва́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час зажыва́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зажыва́цца несов., разг. зажива́ться; см. зажы́цца 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зажыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да зажыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зажы́цца, -ыву́ся, -ыве́шся, -ыве́цца; -ывёмся, -ывяце́ся, -ыву́цца; -ы́ўся, -ыла́ся, -ло́ся; зак. (разм.).

1. Пражыць даўжэй звычайнага, меркаванага.

З. на дачы.

З. на белым свеце.

2. Пачаць жыць заможна, абжыцца.

|| незак. зажыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зажива́ться несов. (долго проживать где-л.) зажыва́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)