зажму́рваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зажму́рваю |
зажму́рваем |
| 2-я ас. |
зажму́рваеш |
зажму́рваеце |
| 3-я ас. |
зажму́рвае |
зажму́рваюць |
| Прошлы час |
| м. |
зажму́рваў |
зажму́рвалі |
| ж. |
зажму́рвала |
| н. |
зажму́рвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зажму́рвай |
зажму́рвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зажму́рваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зажму́рваць несов. зажму́ривать; см. зажму́рыць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зажму́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да зажмурыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зажму́ривать несов. зажму́рваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
защу́ривать несов., разг. зажму́рваць, прыжму́рваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)