зажа́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зажну́ |
зажнё́м |
| 2-я ас. |
зажне́ш |
зажняце́ |
| 3-я ас. |
зажне́ |
зажну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
зажа́ў |
зажа́лі |
| ж. |
зажа́ла |
| н. |
зажа́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зажа́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зажа́ць сов., с.-х. нача́ть жать, зажа́ть;
сёння мы зажа́лі — сего́дня мы на́чали жать, сего́дня мы зажа́ли
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зажа́ць, ‑жну, ‑жнеш, ‑жне; ‑жнём, ‑жняце, ‑жнуць; зак., што і без дап.
Пачаць жаць; зрабіць зажынкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зажына́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да зажаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зажа́тьII сов. (начать жать) зажа́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зажына́ць несов., с.-х. начина́ть жать, зажина́ть; см. зажа́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)