Verbum

анлайнавы слоўнік

Пояс Задыяка, гл. Задыяк

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пояс задыяка

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

задыя́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

казяро́г, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Дзікі горны казёл з вялікімі рагамі.

2. (з вялікай літары). Адно з 12 сузор’яў Задыяка.

Нарадзіцца пад знакам Казярога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

задыя́к, -а, м. (спец.).

Пояс неба, па якім Сонца праходзіць свой бачны шлях на працягу года.

Знакі задыяка (абазначэнне 12 сузор’яў, праз якія праходзіць задыяк).

|| прым. задыяка́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

задыяка́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да задыяка, знаходзіцца ў задыяку. Задыякальныя сузор’і.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зодиа́к астр. задыя́к, -ка м.;

зна́ки зодиа́ка зна́кі задыя́ка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

казяро́г, ‑а, м.

1. Дзікі горны казёл з вялікімі рагамі.

2. Адно з 12 сузор’яў задыяка.

[Пераклад з лац. capricornus — літаральна «рог казы».]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рак,

сузор’е задыяка.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Рыбы,

сузор’е задыяка.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)