зады́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Учашчанае і цяжкае дыханне; дыхавіца.

Пакутаваць ад задышкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зады́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. зады́шка
Р. зады́шкі
Д. зады́шцы
В. зады́шку
Т. зады́шкай
зады́шкаю
М. зады́шцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зады́шка ж. оды́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зады́шка, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.

Цяжкае частае дыханне (пры вялікай фізічнай нагрузцы або хваробе); дыхавіца. — Скажыце, дзе тут трактарны завод? — ледзь вымаўляючы ад задышкі словы, звярнуўся Васіль да [шафёра]. Кулакоўскі. Увайшоў дацэнт Садовіч — грузны, з задышкай, выкладчык супрамату. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задышка

т. 6, с. 499

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

зады́шка ж Átemnot f -, -nöte, Kúrzatmigkeit f -; Átembeschwerden pl;

хварэ́ць на зады́шку an Átembeschwerden [an Átemnot] léiden*, kúrzatmig sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zadyszka

ж. задышка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Átemnot

f - зады́шка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Супо́р ’супраціўленне, непаслухмянасць’ (Гарэц.), сюды ж супо́рышчэ ’задышка з хрыпам у малога дзіцяці’ (ТС). Гл. супар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Brústbeklemmung

f -, -en зады́шка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)