зады́хаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зады́хаю зады́хаем
2-я ас. зады́хаеш зады́хаеце
3-я ас. зады́хае зады́хаюць
Прошлы час
м. зады́хаў зады́халі
ж. зады́хала
н. зады́хала
Загадны лад
2-я ас. зады́хай зады́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час зады́хаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зады́хаць сов. задыша́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зады́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць дыхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задыша́ть сов. зады́хаць, пача́ць ды́хаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)