заду́мка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. заду́мка заду́мкі
Р. заду́мкі заду́мак
Д. заду́мцы заду́мкам
В. заду́мку заду́мкі
Т. заду́мкай
заду́мкаю		 заду́мкамі
М. заду́мцы заду́мках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зарадзі́цца¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ро́дзіцца; зак.

Узяць пачатак, узнікнуць.

Зарадзілася задумка напісаць раман.

|| незак. зараджа́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Прыгада́ць, прыгадва́ць ’узнавіць у памяці; прыпомніць’ (ТСБМ), прыгадава́ць ’гаварыць, лічыць’ (брасл., Сл. ПЗБ). Сюды ж з далейшым развіццём семантыкі — ’прыдумаць; задумка’ (Нас., Байк. і Некр., Др.-Падб., Растарг.), ’адшукаць; знайсці’: пригадай скорей верёвку, штоб взлезци (Нас.), таксама прыга́длівы ’знаходлівы’ (Нас.) і прыгада́ць ’дапамагчы; паспачуваць’: не плачь — мы твоей беде пригадаем (Дабрав., Кросны). Да гада́ць у значэнні (згодна з ТСБМ — размоўным) ’меркаваць’ (гл.), укр. пригада́ти ’ўзгадаць’, пригада́ти ’прыдумаць’. Спецыяльна гл. Булахаў, Развіццё, 43.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

project

1. [ˈprɑ:dʒekt]

n.

1) заду́мка f., прае́кт -у m., схэ́ма f.; плян -у m.

2) прадпрые́мства n.; пачына́ньне n.

2. [prəˈdʒekt]

v.t.

1) праектава́ць, плянава́ць

2) вытырка́цца, выступа́ць

3) выкіда́ць, выпушча́ць (снара́д)

4) кі́даць сьвятло́, цень

5) дэманстрава́ць кінафі́льм

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)