зада́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Зборнік задач (у 2 знач.).

З. па фізіцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зада́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зада́чнік зада́чнікі
Р. зада́чніка зада́чнікаў
Д. зада́чніку зада́чнікам
В. зада́чнік зада́чнікі
Т. зада́чнікам зада́чнікамі
М. зада́чніку зада́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зада́чнік м. зада́чник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зада́чнік, ‑а, м.

Зборнік задач (у 2 знач.). Задачнік па фізіцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зада́чник зада́чнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zbiór, ~oru

zbi|ór

м.

1. збор; зборнік; набор; калекцыя;

~ór obrazów — калекцыя карцін;

~ór zadań — зборнік задач, задачнік;

2. ~ory мн. збор ураджаю; ураджай;

3. мат. мноства

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)