Verbum

анлайнавы слоўнік

загіна́ць гл. загнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загіна́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

загіна́ць несов.

1. загиба́ть; (загибая, приподнимать — ещё) завора́чивать;

2. перен., разг. загиба́ть;

1, 2 см. загну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да загнуць (у 1, 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загіна́ць

1. (падгарнуць канец, край чаго-н) úmbiegen* vt, éinbiegen* vt; áufkrempeln vt (рукавы);

2. перан разм (сказаць што-н непраўдападобнае):

загіна́ць цану́ éinen únverschämten Preis verlángen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

загну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак.

1. што. Згінаючы, завярнуць, падвярнуць канец, край чаго-н.

З. канцы дроту.

З. палец.

2. Ідучы, завярнуць убок (разм.).

З. за вугал.

3. перан., што і без дап. Сказаць (што-н. рэзкае, грубае, недарэчнае; разм.).

З. слоўца.

Вы тут, мусіць, крышку загнулі (перабольшылі, сказалі няпраўду).

|| незак. загіба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і загіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загиба́ть несов., прям., перен. загіна́ць, загіба́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загіна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да загнуцца.

2. Зал. да загінаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загну́ць гл загінаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

zaginać

незак. загінаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)