загізава́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -зу́е; зак. (разм.).

Пачаць гізаваць ад укусу аваднёў, сляпнёў і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загізава́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. загізу́е загізу́юць
Прошлы час
м. загізава́ў загізава́лі
ж. загізава́ла
н. загізава́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

загізава́ць сов., разг. прийти́ в возбужде́ние от уку́сов сле́пней (о скоте)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загізава́ць, ‑зуе; зак.

Разм. Пачаць гізаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)