загу́снуць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. загу́сне загу́снуць
Прошлы час
м. загу́с
загу́снуў		 загу́слі
загу́снулі
ж. загу́сла
загу́снула
н. загу́сла
загу́снула
Дзеепрыслоўе
прош. час загу́сшы
загу́снуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

загу́снуць сов., см. загусце́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загу́снуць, ‑не; пр. загус, ‑ла; зак.

Разм. Тое, што і загусцець. Каша загусла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загусте́ть сов. загусце́ць, загу́снуць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загуса́ць, ‑ае.

Незак. да загуснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загуса́ць несов., разг. густе́ть; см. загу́снуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)