загуме́нье обл. загуме́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загуменье

Том: 10, старонка: 180.

img/10/10-180_0981_Загуменье.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

загуме́нне ср. (место за гумном) загуме́нье

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загуме́нне

1. Месца, луг, поле за гумном, у канцы агародаў (БРС). Тое ж загуме́нье (Жытк., Стол.), загу́менне (Ветк., Лях.), загуме́ннічча, загу́мне́чча, загу́мні́чча (Слаўг.).

2. Месца па другі бок сядзібы, у аддаленасці ад бойкай дарогі, ад вуліцы; глухое месца (Слаўг.). Тое ж загу́менне (Ветк., Лях.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)