загу́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
загу́л |
загу́лы |
| Р. |
загу́лу |
загу́лаў |
| Д. |
загу́лу |
загу́лам |
| В. |
загу́л |
загу́лы |
| Т. |
загу́лам |
загу́ламі |
| М. |
загу́ле |
загу́лах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
загу́л прост. загу́л, -лу м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)