загрунто́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
загрунто́ўваю |
загрунто́ўваем |
| 2-я ас. |
загрунто́ўваеш |
загрунто́ўваеце |
| 3-я ас. |
загрунто́ўвае |
загрунто́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
загрунто́ўваў |
загрунто́ўвалі |
| ж. |
загрунто́ўвала |
| н. |
загрунто́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
загрунто́ўвай |
загрунто́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
загрунто́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
загрунто́ўваць несов., спец. загрунто́вывать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
загрунто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да загрунтаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загрунто́вывать несов. загрунто́ўваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
загрунто́ўвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да загрунтоўваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)