загрунтава́ць гл. грунтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загрунтава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. загрунту́ю загрунту́ем
2-я ас. загрунту́еш загрунту́еце
3-я ас. загрунту́е загрунту́юць
Прошлы час
м. загрунтава́ў загрунтава́лі
ж. загрунтава́ла
н. загрунтава́ла
Загадны лад
2-я ас. загрунту́й загрунту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час загрунтава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

загрунтава́ць сов., спец. загрунтова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загрунтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Пакрыць грунтам (у 5 знач.). Загрунтаваць палатно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грунтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., што.

Пакрываць грунтам (у 3 знач.).

Г. палатно.

|| зак. загрунтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.

|| наз. грунтава́нне, -я, н. і грунто́ўка, -і, ДМ -о́ўцы, ж.

|| прым. грунто́вачны, -ая, -ае і грунтава́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загрунтова́ть сов. загрунтава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загрунто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да загрунтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

podłożyć

зак.

1. падкласці;

2. маст. пакласці грунт; загрунтаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)