заглу́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. заглу́шка заглу́шкі
Р. заглу́шкі заглу́шак
Д. заглу́шцы заглу́шкам
В. заглу́шку заглу́шкі
Т. заглу́шкай
заглу́шкаю		 заглу́шкамі
М. заглу́шцы заглу́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заглу́шка ж., спец. заглу́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заглу́шка техн. заглу́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заглу́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Спец. Прыстасаванне для закрывання адтуліны наглуха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

plug​1 [plʌg] n.

1. штэ́псельная ві́лка

2. за́тычка, заглу́шка; ко́рак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)