загле́ены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. загле́ены загле́еная загле́енае загле́еныя
Р. загле́енага загле́енай
загле́енае
загле́енага загле́еных
Д. загле́енаму загле́енай загле́енаму загле́еным
В. загле́ены (неадуш.)
загле́енага (адуш.)
загле́еную загле́енае загле́еныя (неадуш.)
загле́еных (адуш.)
Т. загле́еным загле́енай
загле́енаю
загле́еным загле́енымі
М. загле́еным загле́енай загле́еным загле́еных

Кароткая форма: загле́ена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

загле́ены заи́ленный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загле́ены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад заглеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заи́ленный загле́ены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

БЕ́ЛАЕ ВО́ЗЕРА,

у Беларусі, у Полацкім раёне Віцебскай вобл., у бас. р. Дрыса, за 14 км на ПнЗ ад г. Полацк. Пл. 1 км², даўж. 1,6 км, найб. шыр. 1,1 км, найб. глыб. 19,6 м, даўж. берагавой лініі 6,2 км. Пл. вадазбору 1,8 км².

Катлавіна складанага тыпу, выцягнутая з ПдЗ на ПнУ. Схілы выш. да 25 м. Берагавая лінія ў зах. частцы ўтварае некалькі заліваў і паўастравоў. Берагі спадзістыя, пясчаныя. Мелкаводдзе пясчанае, глыбей — заглеены пясок і глеі. Вада празрыстая. Бяссцёкавае. Падводная расліннасць пашырана да глыб. 8—12 м. Расце ахоўная расліна — палушнік азёрны. Месца адпачынку.

т. 2, с. 384

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)