загаі́ць, -гаю́, -го́іш, -го́іць; -го́ены; зак., што.

Залячыць, зажывіць (рану, пашкоджанне на целе).

З. рану.

|| незак. заго́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загаі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. загаю́ заго́ім
2-я ас. заго́іш заго́іце
3-я ас. заго́іць заго́яць
Прошлы час
м. загаі́ў загаі́лі
ж. загаі́ла
н. загаі́ла
Загадны лад
2-я ас. загаі́ загаі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час загаі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

загаі́ць сов. залечи́ть, излечи́ть, заживи́ть;

з. ра́ну — залечи́ть (излечи́ть, заживи́ть) ра́ну

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загаі́ць, ‑гаю, ‑гоіш, ‑гоіць; зак., што.

Залячыць, зажывіць (якое‑н. пашкоджанне на целе). Загаіць рану.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загаі́ць héilen vt;

◊ загаі́ць ра́ны вайны die Kríegswunden héilen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заго́йваць гл. загаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазале́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Залячыць, загаіць усё, многае.

П. раны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падгаі́ць, -гаю́, -го́іш, -го́іць; -го́ены; зак.

Крыху загаіць.

П. раненую руку.

|| незак. падго́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заго́ены зале́ченный, изле́ченный; заживлённый; см. загаі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заго́йваць несов. зале́чивать, изле́чивать; заживля́ть; см. загаі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)