зага́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зага́чваю зага́чваем
2-я ас. зага́чваеш зага́чваеце
3-я ас. зага́чвае зага́чваюць
Прошлы час
м. зага́чваў зага́чвалі
ж. зага́чвала
н. зага́чвала
Загадны лад
2-я ас. зага́чвай зага́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зага́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зага́чваць несов.

1. зага́чивать;

2. (перегораживать поперёк) запру́живать;

1, 2 см. загаці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зага́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да загаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загаці́ць, зага́чваць stáuen vt, dämmen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зага́чивать несов. зага́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зага́чвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да загачваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перепру́живать несов. перага́чваць, зага́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зага́чвацца несов., страд. зага́чиваться; запру́живаться; см. зага́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запружа́ть несов.

1. зага́чваць, гаці́ць; запру́джваць;

2. перен. запаўня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запру́живать несов.

1. зага́чваць, гаці́ць; запру́джваць;

2. перен. запаўня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)