загаро́джванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. загаро́джванне
Р. загаро́джвання
Д. загаро́джванню
В. загаро́джванне
Т. загаро́джваннем
М. загаро́джванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

загаро́джванне ср. загора́живание; огражде́ние; загражде́ние, прегражде́ние; см. загаро́джваць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загаро́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. загароджваць — загарадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загаро́джванне н. Spérrung f -, Ábsperrung f -, Verspérrung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

загора́живание загаро́джванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

огражде́ние ср.

1. (действие) загаро́джванне, -ння ср., абгаро́джванне, -ння ср., агаро́джванне, -ння ср.;

2. перен. засцяро́га, -гі ж., ахо́ва, -вы ж.;

3. (ограда) ист. агаро́джа, -джы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Spérrung

f -, -en

1) загаро́джванне

2) вайск. загаро́да, забарыкадава́нне

3) эк. наклада́нне эмба́рга

4) палігр. разра́дка

5) вайск. засцерага́льны ўзвод

6) тэх. блакіро́ўка; закліно́ўванне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)