заганя́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заганя́ны заганя́ная заганя́нае заганя́ныя
Р. заганя́нага заганя́най
заганя́нае		 заганя́нага заганя́ных
Д. заганя́наму заганя́най заганя́наму заганя́ным
В. заганя́ны (неадуш.)
заганя́нага (адуш.)		 заганя́ную заганя́нае заганя́ныя (неадуш.)
заганя́ных (адуш.)
Т. заганя́ным заганя́най
заганя́наю		 заганя́ным заганя́нымі
М. заганя́ным заганя́най заганя́ным заганя́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заганя́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заганя́ны заганя́ная заганя́нае заганя́ныя
Р. заганя́нага заганя́най
заганя́нае		 заганя́нага заганя́ных
Д. заганя́наму заганя́най заганя́наму заганя́ным
В. заганя́ны (неадуш.)
заганя́нага (адуш.)		 заганя́ную заганя́нае заганя́ныя (неадуш.)
заганя́ных (адуш.)
Т. заганя́ным заганя́най
заганя́наю		 заганя́ным заганя́нымі
М. заганя́ным заганя́най заганя́ным заганя́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заганя́ны

1. прич. за́гнанный;

2. прич., перен. за́гнанный, задёрганный; зату́рканный;

1, 2 см. заганя́ць I;

3. прил., перен. заби́тый, запу́ганный, за́гнанный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зацкава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад зацкаваць.

2. у знач. прым. Злоўлены; заганяны на паляванні сабакамі (пра звера).

3. перан.; у знач. прым. Змучаны праследаваннямі, нападкамі, паклёпамі і пад. Зацкаваны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)