загава́рвацца гл. загаворвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загава́рвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. загава́рваюся загава́рваемся
2-я ас. загава́рваешся загава́рваецеся
3-я ас. загава́рваецца загава́рваюцца
Прошлы час
м. загава́рваўся загава́рваліся
ж. загава́рвалася
н. загава́рвалася
Загадны лад
2-я ас. загава́рвайся загава́рвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час загава́рваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

загава́рвацца несов., см. загаво́рвацца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загава́рвацца,

гл. загаворвацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загаво́рвацца і загава́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

1. гл. загаварыцца.

2. Гаварыць бяссэнсіцу ў выніку расстройства, хваравітага стану, старасці.

Стары пачаў з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загаво́рвацца і загава́рвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да загаварыцца.

2. Гаварыць пра што‑н. блытана, неўпапад, збіваючыся. Пан Крукоўскі ўчарнеў ад перапалоху, многа піў і нават, казалі, пачаў загаворвацца. Бажко. Гавары, ды не загаварвайся. З нар.

3. Зал. да загаворваць ​1, загаварваць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)