завяшча́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. завяшча́нне завяшча́нні
Р. завяшча́ння завяшча́нняў
Д. завяшча́нню завяшча́нням
В. завяшча́нне завяшча́нні
Т. завяшча́ннем завяшча́ннямі
М. завяшча́нні завяшча́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

завяшча́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Вусны або пісьмовы наказ, які змяшчае распараджэнні (пераважна аб маёмасці) на выпадак смерці.

Духоўнае з. (перан.: запавет нашчадкам, паслядоўнікам).

|| прым. завяшча́льны, -ая, -ае.

Завяшчальнае пісьмо.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завяшча́нне ср. завеща́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Завяшчанне 4/466

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

завяшча́нне, ‑я, н.

1. Афіцыйны дакукумент з выказанай кім‑н. воляй аб яго маёмасці на выпадак смерці. Напісаць завяшчанне. □ У завяшчанні брэсцкага мешчаніна Гурына Фёдаравіча (1624 г.) адпісваецца розным асобам рад кніг духоўнага зместу, сярод якіх асабліва выдзяляюцца «апостол и псалтир друку Скоринина». Алексютовіч.

2. Запавет, наказ паслядоўнікам, нашчадкам. Завяшчанне У.І. Леніна партыі і краіне. Духоўнае завяшчанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завяшчанне

т. 6, с. 494

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

завяшча́нне н. Testamént n -(e)s, -e; Vermächtnis n -ses, -se;

натарыя́льнае завяшча́нне notari¦élles Testamént;

зрабі́ць завяшча́нне sein Testamént máchen;

пакі́нуць завяшча́нне ein Testamént hinterlássen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тастаме́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Завяшчанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завяшча́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто зрабіў завяшчанне.

|| ж. завяшча́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тастаме́нт м., уст., см. завяшча́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)