завярша́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. завярша́ецца завярша́юцца
Прошлы час
м. завярша́ўся завярша́ліся
ж. завярша́лася
н. завярша́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

завярша́цца несов., возвр., страд. заверша́ться; см. завяршы́цца, завярша́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завярша́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да завяршыцца.

2. Зал. да завяршаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завяршы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ве́ршыцца; зак.

Закончыцца, скончыцца.

Будаўніцтва завяршылася.

Завяршыўся хакейны сезон.

|| незак. завярша́цца, -а́ецца.

|| наз. завяршэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заверша́ться возвр., страд. завярша́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

доверша́ться возвр., страд. давярша́цца; завярша́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завяршы́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. завяршы́цца
заве́ршыцца		 завярша́цца
заве́ршацца
Прошлы час
м. завяршы́ўся завяршы́ліся
ж. завяршы́лася
н. завяршы́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

culminate [ˈkʌlmɪneɪt] v. fml (in/with) дасяга́ць найвышэ́йшага пу́нкта; прыво́дзіць (у сваім развіцці) да, завярша́цца;

culminate in total victory/bankruptcy завяршы́цца по́ўнай перамо́гай/банкру́цтвам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)