завярце́ць², -вярчу́, -ве́рціш, -ве́рціць; -вярці́; зак.

Пачаць вярцець, круціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завярце́ць¹, -вярчу́, -ве́рціш, -ве́рціць; -вярці́; -ве́рчаны; зак., каго-што.

Абгарнуць, абматаць з усіх бакоў.

З. пакунак у газету.

З. паранены палец.

|| незак. заве́рчваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завярце́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. завярчу́ заве́рцім
2-я ас. заве́рціш заве́рціце
3-я ас. заве́рціць заве́рцяць
Прошлы час
м. завярце́ў завярце́лі
ж. завярце́ла
н. завярце́ла
Загадны лад
2-я ас. завярці́ завярці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час завярце́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

завярце́ць сов.

1. (начать вращать, вертеть, крутить) заверте́ть, закрути́ть;

2. (обмотать) оберну́ть, обверну́ть, заверну́ть;

3. перевяза́ть;

з. пара́нены па́лец — перевяза́ть пора́ненный па́лец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завярце́ць ​1, ‑вярчу, ‑верціш, ‑верціць; зак., каго-што.

Абгарнуць, абматаць чым‑н. з усіх бакоў. Завярцець пакунак у газету. □ — Прамый ды завярці [нагу], я табе чыстай анучкі пашукаю. Чорны.

завярце́ць ​2, ‑вярчу, ‑верціш, ‑верціць; зак.

Пачаць вярцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завярце́ць разм. гл. закруціць 2, 3, 4

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заве́рчваць гл. завярцець¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заве́рчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад завярцець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заве́рчаны

1. обёрнутый, обвёрнутый, завёрнутый;

2. перевя́занный;

1, 2 см. завярце́ць 2, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увярце́ць, увярчу́, уве́рціш, уве́рціць; уве́рцім, уве́рціце, уве́рцяць; увярці́; уве́рчаны; зак., каго-што.

Завярцець, ухутаць у што-н., закрыўшы з усіх бакоў.

У. дзіця ў коўдру.

|| незак. уве́рчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. увярце́цца, увярчу́ся, уве́рцішся, уве́рціцца; уве́рцімся, уве́рціцеся, уве́рцяцца; незак. уве́рчвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. уве́рчванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)