завя́звацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. завя́зваюся завя́зваемся
2-я ас. завя́зваешся завя́зваецеся
3-я ас. завя́зваецца завя́зваюцца
Прошлы час
м. завя́зваўся завя́зваліся
ж. завя́звалася
н. завя́звалася
Загадны лад
2-я ас. завя́звайся завя́звайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час завя́зваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

завя́звацца несов.

1. в разн. знач. завя́зываться; см. завяза́цца;

2. страд. завя́зываться; повя́зываться; перевя́зываться; завёртываться; см. завя́зваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завя́звацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да завязацца.

2. Зал. да завязваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завяза́цца, -вяжу́ся, -вя́жашся, -вя́жацца; -вяжы́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Замацавацца, сцягнуцца вузлом, бантам і пад.

Гальштук добра завязаўся.

2. Абгарнуцца, пакрыцца чым-н., завязаўшы канцы вузлом.

Старая завязалася хусткай па самыя вочы.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Устанавіцца, распачацца (пра якія-н. узаемаадносіны, узаемныя дзеянні).

Завязалася гутарка.

Завязалася сяброўства.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пачаць развівацца пасля апылення.

Плод завязаўся.

|| незак. завя́звацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завяза́цца, завя́звацца

1. zúgebunden [zúgeschnürt] sein;

2. (начынацца) begínnen* vi, in Gang kómmen*; lósgehen* vi (s) (разм.);

завяза́лася спра́ва! es ging los!;

завяза́лася спрэ́чка ein Streit brach aus;

3. бат. Früchte ánsetzen; köpfen vi (пра капусту)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

завя́зываться

1. завя́звацца; зашмо́ргвацца;

2. перен. завя́звацца, распачына́цца, нала́джвацца;

3. (о плодах) завя́звацца;

4. страд. завя́звацца; зашмо́ргвацца; распачына́цца, нала́джвацца; см. завя́зывать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завя́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. завязваць — завязаць і стан паводле знач. дзеясл. завязвацца — завязацца. Завязванне мяшкоў. Завязванне плода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

entspínnen

* (sich)

завя́звацца, пачына́цца (пра размову, адносіны)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

повя́зываться

1. (передником) падпяра́звацца; (обвязываться) абвя́звацца;

повя́зываться платко́м завя́зваць ху́стку, абвя́звацца ху́сткай;

2. страд. завя́звацца; абвя́звацца; падпяра́звацца; см. повя́зывать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ánbahnen

1.

vt падрыхто́ўваць, распачына́ць

éine Verbíndung ~ — запачатко́ўваць су́вязі

2.

(sich) завя́звацца, пачына́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)