завяза́цца, -вяжу́ся, -вя́жашся, -вя́жацца; -вяжы́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Замацавацца, сцягнуцца вузлом, бантам і пад.

Гальштук добра завязаўся.

2. Абгарнуцца, пакрыцца чым-н., завязаўшы канцы вузлом.

Старая завязалася хусткай па самыя вочы.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Устанавіцца, распачацца (пра якія-н. узаемаадносіны, узаемныя дзеянні).

Завязалася гутарка.

Завязалася сяброўства.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пачаць развівацца пасля апылення.

Плод завязаўся.

|| незак. завя́звацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завяза́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. завяжу́ся завя́жамся
2-я ас. завя́жашся завя́жацеся
3-я ас. завя́жацца завя́жуцца
Прошлы час
м. завяза́ўся завяза́ліся
ж. завяза́лася
н. завяза́лася
Загадны лад
2-я ас. завяжы́ся завяжы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час завяза́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

завяза́цца сов., в разн. знач. завяза́ться;

га́льштук сла́ба ~за́ўся — га́лстук сла́бо завяза́лся;

плод ~за́ўся — плод завяза́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завяза́цца, ‑вяжуся, ‑вяжашся, ‑вяжацца; зак.

1. Замацавацца, сцягнуцца вузлом, бантам і пад. Гальштук добра завязаўся. // Абгарнуцца, накрыцца чым‑н., завязаўшы канцы вузлом. Марыя Кудзіна завязалася хусткай па самыя вочы. Васілевіч.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Устанавіцца, распачацца (пра якія‑н. узаемаадносіны, узаемныя дзеянні). Завязалася гутарка. Завязалася сяброўства.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Утварыцца, узнікнуць (звычайна пра плод). Пры клопатах такіх расліна забуяла між другіх, На ёй агурок цудоўны завязаўся. Корбан. На яблынях пышных у маі Завязаліся з кветак плады. Прыходзька.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завяза́цца, завя́звацца

1. zúgebunden [zúgeschnürt] sein;

2. (начынацца) begínnen* vi, in Gang kómmen*; lósgehen* vi (s) (разм.);

завяза́лася спра́ва! es ging los!;

завяза́лася спрэ́чка ein Streit brach aus;

3. бат. Früchte ánsetzen; köpfen vi (пра капусту)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

завяза́ться сов.

1. завяза́цца; зашмаргну́цца;

2. перен. завяза́цца, распача́цца, нала́дзіцца;

3. (о плодах) завяза́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завя́звацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да завязацца.

2. Зал. да завязваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завя́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. завязваць — завязаць і стан паводле знач. дзеясл. завязвацца — завязацца. Завязванне мяшкоў. Завязванне плода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завя́звацца несов.

1. в разн. знач. завя́зываться; см. завяза́цца;

2. страд. завя́зываться; повя́зываться; перевя́зываться; завёртываться; см. завя́зваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазавя́звацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

1. Абвязацца чым‑н. — пра ўсіх, многіх. Дзяўчаты пазавязваліся хусткамі.

2. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Завязацца ў многіх месцах, усюды. Вузлы пазавязваліся.

3. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Даць завязь плода — пра ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)