завы́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. завы́ю завы́ем
2-я ас. завы́еш завы́еце
3-я ас. завы́е завы́юць
Прошлы час
м. завы́ў завы́лі
ж. завы́ла
н. завы́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час завы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

завы́ць сов. завы́ть, взвыть;

дзе́сьці ~вы́ў саба́ка — где́-то завы́ла соба́ка;

ы́ла сірэ́на — завы́ла сире́на;

з. ад бо́лю — завы́ть (взвыть) от бо́ли;

во́ўкам з. — во́лком завы́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завы́ць, ‑выю, ‑выеш, ‑вые; зак.

Пачаць выць. // Азвацца выццём; правыць. Куля завыла паўз самую яго [Лук’янскага] галаву. Чорны. Настане ноч — і ўсюды ціха, Хіба завые дзе ваўчыха Сярод трушчобы ў цёмным лесе. Колас.

•••

Хоць воўкам завый (вый) — пра цяжкае, бязвыхаднае становішча.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завыва́ць, завы́ць nfangen* zu hulen, ufheulen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

взвыть сов.

1. завы́ць; (заскулить) заскуго́ліць, заскавыта́ць;

2. перен., разг. запла́каць, завы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завыва́ць несов. завыва́ть; см. завы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завы́ть сов. завы́ць; (заскулить) заскуго́ліць, заскавыта́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зду́мацца, ‑аецца; безас. зак.

Разм. Уздумацца, прыдумацца. Часам здумаецца.. [Сымонку] завыць ваўком. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ufheulen

vi завы́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zawyć

зак. завыць; заскуголіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)