заву́шны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца за вухам.

Завушная пухліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заву́шны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заву́шны заву́шная заву́шнае заву́шныя
Р. заву́шнага заву́шнай
заву́шнае		 заву́шнага заву́шных
Д. заву́шнаму заву́шнай заву́шнаму заву́шным
В. заву́шны (неадуш.)
заву́шнага (адуш.)		 заву́шную заву́шнае заву́шныя (неадуш.)
заву́шных (адуш.)
Т. заву́шным заву́шнай
заву́шнаю		 заву́шным заву́шнымі
М. заву́шным заву́шнай заву́шным заву́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заву́шны зау́шный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заву́шны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца за вухам. Завушная пухліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зау́шный заву́шны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АНТРЫ́Т

(ад лац. antrum пячора, поласць + ...im),

запаленне слізістай абалонкі і касцявых сценак поласці соскападобнага адростка скроневай косці — антрума. Назіраецца ў дзяцей першых месяцаў жыцця. Узнікае як ускладненне вострага сярэдняга атыту, іншы раз ад агульнага знясілення арганізма (пры таксічнай дыспепсіі, пнеўманіі). Падстава на падазрэнне антрыту — цяжкі, зацяжны, востры атыт і завушны абсцэс пасля прарыву гною з антрума. Лячэнне хірургічнае.

т. 1, с. 393

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)