заву́жаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заву́жаны заву́жаная заву́жанае заву́жаныя
Р. заву́жанага заву́жанай
заву́жанае		 заву́жанага заву́жаных
Д. заву́жанаму заву́жанай заву́жанаму заву́жаным
В. заву́жаны (неадуш.)
заву́жанага (адуш.)		 заву́жаную заву́жанае заву́жаныя (неадуш.)
заву́жаных (адуш.)
Т. заву́жаным заву́жанай
заву́жанаю		 заву́жаным заву́жанымі
М. заву́жаным заву́жанай заву́жаным заву́жаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заву́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заву́жаны заву́жаная заву́жанае заву́жаныя
Р. заву́жанага заву́жанай
заву́жанае		 заву́жанага заву́жаных
Д. заву́жанаму заву́жанай заву́жанаму заву́жаным
В. заву́жаны (неадуш.)
заву́жанага (адуш.)		 заву́жаную заву́жанае заву́жаныя (неадуш.)
заву́жаных (адуш.)
Т. заву́жаным заву́жанай
заву́жанаю		 заву́жаным заву́жанымі
М. заву́жаным заву́жанай заву́жаным заву́жаных

Кароткая форма: заву́жана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заву́жаны обу́женный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заву́жаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад завузіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обу́женный заву́жаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переу́женный​II пераву́жаны, заву́жаны; см. переу́зить.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

це́сны

1. eng, schmal (вузкі, цесны); éinge¦engt (завужаны, цесны); gedrängt (цесны, скучаны) це́сныя чараві́кі énge Schúhe;

кашу́ля це́сная ў пляча́х das Hemd spannt in den Schúltern;

2. перан. (абмежаваны, блізкі) eng, ínnig, intím;

це́сная дру́жба ínnige [énge] Fréundschaft;

у це́сным ко́ле im éngen Kréis(e)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)