заво́чны, -ая, -ае.
1. Які адбываецца пры адсутнасці таго, хто мае дачыненне да справы.
Завочнае знаёмства.
2. Звязаны з навучаннем без пастаяннага наведвання лекцый, шляхам самастойнага вывучэння прадметаў.
Завочнае аддзяленне педагагічнага ўніверсітэта.
Завочнае навучанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заво́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заво́чны |
заво́чная |
заво́чнае |
заво́чныя |
| Р. |
заво́чнага |
заво́чнай заво́чнае |
заво́чнага |
заво́чных |
| Д. |
заво́чнаму |
заво́чнай |
заво́чнаму |
заво́чным |
| В. |
заво́чны (неадуш.) заво́чнага (адуш.) |
заво́чную |
заво́чнае |
заво́чныя (неадуш.) заво́чных (адуш.) |
| Т. |
заво́чным |
заво́чнай заво́чнаю |
заво́чным |
заво́чнымі |
| М. |
заво́чным |
заво́чнай |
заво́чным |
заво́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
заво́чны
1. (происходящий в отсутствие заинтересованного лица) зао́чный; загла́зный;
2. (относящийся к обучению без общения с преподавателем) зао́чный;
~нае навуча́нне — зао́чное обуче́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заво́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які адбываецца пры адсутнасці таго, хто мае дачыненне да справы. Завочнае знаёмства. Завочны суд.
2. Звязаны з навучаннем без пастаяннага наведвання лекцый. Завочнае аддзяленне інстытута. Завочнае навучанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заво́чны
1. юрыд Kontumáz-, Kontumaziál-;
заво́чны прысу́д Kontumáz(iál)urteil n -s, -e; Ábwesenheitsurteil n;
заво́чнае рашэ́нне Versäumnisurteil n;
2. Fern-;
заво́чнае навуча́нне Férnunterricht m -(e)s, Férnstudium n -s, -di¦en;
заво́чнае лячэ́нне Férnbehandlung f -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
во́чна-заво́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
во́чна-заво́чны |
во́чна-заво́чная |
во́чна-заво́чнае |
во́чна-заво́чныя |
| Р. |
во́чна-заво́чнага |
во́чна-заво́чнай во́чна-заво́чнае |
во́чна-заво́чнага |
во́чна-заво́чных |
| Д. |
во́чна-заво́чнаму |
во́чна-заво́чнай |
во́чна-заво́чнаму |
во́чна-заво́чным |
| В. |
во́чна-заво́чны (неадуш.) во́чна-заво́чнага (адуш.) |
во́чна-заво́чную |
во́чна-заво́чнае |
во́чна-заво́чныя (неадуш.) во́чна-заво́чных (адуш.) |
| Т. |
во́чна-заво́чным |
во́чна-заво́чнай во́чна-заво́чнаю |
во́чна-заво́чным |
во́чна-заво́чнымі |
| М. |
во́чна-заво́чным |
во́чна-заво́чнай |
во́чна-заво́чным |
во́чна-заво́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
correspondence course [ˌkɒrəˈspɒndənsˌkɔ:s] n. заво́чны ку́рс
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
зао́чный заво́чны;
зао́чное обуче́ние заво́чнае навуча́нне.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
correspondence course
заво́чны курс
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)