заво́зніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. заво́зніца заво́зніцы
Р. заво́зніцы заво́зніц
Д. заво́зніцы заво́зніцам
В. заво́зніцу заво́зніц
Т. заво́зніцай
заво́зніцаю		 заво́зніцамі
М. заво́зніцы заво́зніцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заво́зніца, ‑ы, ж.

Жан. да завознік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)