заво́дзіць гл. завесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заво́дзіць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заво́джу заво́дзім
2-я ас. заво́дзіш заво́дзіце
3-я ас. заво́дзіць заво́дзяць
Прошлы час
м. заво́дзіў заво́дзілі
ж. заво́дзіла
н. заво́дзіла
Загадны лад
2-я ас. заво́дзь заво́дзьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заво́дзячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заво́дзіць несов.

1. в разн. знач. заводи́ть; (ведя, доставлять в какое-л. место — ещё) отводи́ть, уводи́ть;

2. (каго, што) (приобретать) заводи́ть, обзаводи́ться (кем, чем);

3. (насекомых) плоди́ть;

4. (песню и т.п.) затя́гивать;

5. (устанавливать) заводи́ть, вводить; насажда́ть;

1-5 см. заве́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заво́дзіць, ‑воджу, ‑водзіш, ‑водзіць.

Незак. да завесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заво́дзіць гл. завeсці

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заве́сці, -вяду́, -вядзе́ш, -вядзе́; -вядзём, -ведзяце́, -вяду́ць; завёў, -вяла́, -ло́; -вядзі́; -ве́дзены; зак.

1. каго-што. Ведучы, змясціць куды-н., увесці.

З. каня ў стайню.

2. каго (што). Ведучы, даставіць куды-н. мімаходам, па дарозе.

З. дзіця ў сад.

3. каго (што). Ведучы, накіраваць куды-н., вельмі далёка, не туды, куды належыць.

З. ў балота.

4. што. Устанавіць, арганізаваць.

З. новыя парадкі.

У нас так заведзена.

5. каго-што. Набыць, абзавесціся кім-, чым-н.

З. пчол.

З. гаспадарку.

6. што. Пачаць што-н. (што абазначаецца назоўнікам).

З. гаворку.

З. песню.

З. дружбу.

7. што. Прывесці ў дзеянне, пусціць у ход (механізмы).

З. гадзіннік.

З. матор.

|| незак. заво́дзіць, -во́джу, -во́дзіш, -во́дзіць.

|| наз. заво́д, -у, М -дзе, м. (да 7 знач.) і заво́дка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 7 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завадзі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заваджу́ заво́дзім
2-я ас. заво́дзіш заво́дзіце
3-я ас. заво́дзіць заво́дзяць
Прошлы час
м. завадзі́ў завадзі́лі
ж. завадзі́ла
н. завадзі́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час завадзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заво́дзіцца, ‑воджуся, ‑водзішся, ‑водзіцца; незак.

1. Незак. да завесціся.

2. Зал. да заводзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заво́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. заводзіць — завесці (у 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

crank​3 [kræŋk] v.

1. заво́дзіць (механізм) ру́чкай

2. (up) паскара́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)