заве́шванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. заве́шванне
Р. заве́швання
Д. заве́шванню
В. заве́шванне
Т. заве́шваннем
М. заве́шванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заве́шванне ср.

1. заве́шивание, задёргивание; зашто́ривание; занаве́шивание;

2. заве́шивание, уве́шивание;

1, 2 см. заве́шваць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заве́шиваниеI заве́шванне, -ння ср.; см. заве́шиватьI.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зашто́ривание разг. зашто́рванне, -ння ср., заве́шванне, -ння ср. (што́рай);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заве́шиваниеII заве́шванне, -ння ср., запіна́нне, -ння ср.; см. заве́шиватьII.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zawieszenie

н.

1. вешанне;

2. завешванне;

3. перан. адтэрміноўка; часовая адмена;

zawieszenie w prawach юр. пазбаўленне правоў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)