заве́ршваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заве́ршваю |
заве́ршваем |
| 2-я ас. |
заве́ршваеш |
заве́ршваеце |
| 3-я ас. |
заве́ршвае |
заве́ршваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
заве́ршваў |
заве́ршвалі |
| ж. |
заве́ршвала |
| н. |
заве́ршвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
заве́ршвай |
заве́ршвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
заве́ршваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заве́ршваць несов. (стог, крышу и т.п.) заверша́ть, верши́ть; см. завяршы́ць 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заве́ршваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да завяршыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заве́ршвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да завершваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заве́ршвацца несов., страд. заверша́ться, верши́ться; см. заве́ршваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)