заве́зены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заве́зены |
заве́зеная |
заве́зенае |
заве́зеныя |
| Р. |
заве́зенага |
заве́зенай заве́зенае |
заве́зенага |
заве́зеных |
| Д. |
заве́зенаму |
заве́зенай |
заве́зенаму |
заве́зеным |
| В. |
заве́зены (неадуш.) заве́зенага (адуш.) |
заве́зеную |
заве́зенае |
заве́зеныя (неадуш.) заве́зеных (адуш.) |
| Т. |
заве́зеным |
заве́зенай заве́зенаю |
заве́зеным |
заве́зенымі |
| М. |
заве́зеным |
заве́зенай |
заве́зеным |
заве́зеных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заве́зены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заве́зены |
заве́зеная |
заве́зенае |
заве́зеныя |
| Р. |
заве́зенага |
заве́зенай заве́зенае |
заве́зенага |
заве́зеных |
| Д. |
заве́зенаму |
заве́зенай |
заве́зенаму |
заве́зеным |
| В. |
заве́зены (неадуш.) заве́зенага (адуш.) |
заве́зеную |
заве́зенае |
заве́зеныя (неадуш.) заве́зеных (адуш.) |
| Т. |
заве́зеным |
заве́зенай заве́зенаю |
заве́зеным |
заве́зенымі |
| М. |
заве́зеным |
заве́зенай |
заве́зеным |
заве́зеных |
Кароткая форма: заве́зена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заве́зены
1. завезённый, отвезённый, увезённый;
2. торг. завезённый; забро́шенный;
3. завезённый;
1-3 см. заве́зці
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заве́зены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад завезці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отвезённый
1. заве́зены;
2. адве́зены; см. отвезти́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заво́зны, ‑ая, ‑ае.
1. Завезены адкуль‑н.; прывазны. Завознае насенне.
2. Які мае адносіны да завозу (у 2 знач.); з вялікім завозам. Завозны дзень на млыне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свезённый
1. зве́зены, мног. пазво́жваны;
2. заве́зены, адве́зены; см. свезти́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
увезённый
1. паве́зены; вы́везены; адве́зены; заве́зены;
2. укра́дзены; зве́зены; см. увезти́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
распладзі́цца, ‑плодзіцца; зак.
1. Размножыцца, развесціся ў вялікай колькасці. Мух у хаце распладзілася шмат, і яны цяпер вельмі куслівыя. Чарнышэвіч. У Аўстралію былі завезены і выпушчаны на волю сотні бзікіх сабак. Яны павінны былі распладзіцца і паесці ўсіх трусоў. Матрунёнак. // Разм. Нарадзіцца ў мностве (пра людзей). Антось Ярмаліцкі рагоча і прыгаварвае: «От жа Ярмаліцкіх распладзілася, сказаць у добры час. І чарнявыя, і бялявыя, і даўганосыя, і кірпатыя». Чорны.
2. перан. Разм. Паявіцца ў вялікай колькасці. Сіўцоў са злосцю стукнуў кулаком па няміламу рукапісу .. — нібыта гэта ад яго распладзілася ўся жыццёвая проза і шэрасць. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)