заваёўніцкі, -ая, -ае.

Накіраваны на заваяванне чужых зямель; захопніцкі.

Заваёўніцкая палітыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заваё́ўніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заваё́ўніцкі заваё́ўніцкая заваё́ўніцкае заваё́ўніцкія
Р. заваё́ўніцкага заваё́ўніцкай
заваё́ўніцкае		 заваё́ўніцкага заваё́ўніцкіх
Д. заваё́ўніцкаму заваё́ўніцкай заваё́ўніцкаму заваё́ўніцкім
В. заваё́ўніцкі (неадуш.)
заваё́ўніцкага (адуш.)		 заваё́ўніцкую заваё́ўніцкае заваё́ўніцкія (неадуш.)
заваё́ўніцкіх (адуш.)
Т. заваё́ўніцкім заваё́ўніцкай
заваё́ўніцкаю		 заваё́ўніцкім заваё́ўніцкімі
М. заваё́ўніцкім заваё́ўніцкай заваё́ўніцкім заваё́ўніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заваёўніцкі завоева́тельский

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заваёўніцкі, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з заходам чужых зямель; захопніцкі. Заваёўніцкія намеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заваёўніцкі Eróberungs-, Raub-;

заваёўніцкая вайна́ Eróberungskrieg m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

завоева́тельский заваёўніцкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захо́пніцкі, -ая, -ае.

Які імкнецца гвалтоўна авалодаць чым-н., заваёўніцкі.

Захопніцкія войны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заваява́льны, -ая, -ае.

Накіраваны на заваяванне, звязаны з заваяваннем; заваёўніцкі, захопніцкі.

Заваявальныя войны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)