заваява́льны, -ая, -ае.

Накіраваны на заваяванне, звязаны з заваяваннем; заваёўніцкі, захопніцкі.

Заваявальныя войны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заваява́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заваява́льны заваява́льная заваява́льнае заваява́льныя
Р. заваява́льнага заваява́льнай
заваява́льнае		 заваява́льнага заваява́льных
Д. заваява́льнаму заваява́льнай заваява́льнаму заваява́льным
В. заваява́льны (неадуш.)
заваява́льнага (адуш.)		 заваява́льную заваява́льнае заваява́льныя (неадуш.)
заваява́льных (адуш.)
Т. заваява́льным заваява́льнай
заваява́льнаю		 заваява́льным заваява́льнымі
М. заваява́льным заваява́льнай заваява́льным заваява́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заваява́льны завоева́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заваява́льны, ‑ая, ‑ае.

Накіраваны на заваяванне, звязаны з заваяваннем; захопніцкі. Заваявальныя войны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завоева́тельный заваява́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zdobywczy

заваявальны; пераможны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)