зава́рнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
зава́рнік |
зава́рнікі |
| Р. |
зава́рніка |
зава́рнікаў |
| Д. |
зава́рніку |
зава́рнікам |
| В. |
зава́рнік |
зава́рнікі |
| Т. |
зава́рнікам |
зава́рнікамі |
| М. |
зава́рніку |
зава́рніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
imbryczek
м. імбрычак, заварнік
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
imbryk
м. чайнік, імбрык, заварнік
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)