завалака́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. завалака́ю завалака́ем
2-я ас. завалака́еш завалака́еце
3-я ас. завалака́е завалака́юць
Прошлы час
м. завалака́ў завалака́лі
ж. завалака́ла
н. завалака́ла
Загадны лад
2-я ас. завалака́й завалака́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час завалака́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

завалака́ць несов.

1. разг. (таща, доставлять, затягивать куда-л.) зата́скивать; (втаскивать волоком — ещё) увола́кивать;

2. вдева́ть;

3. в др. знач. завола́кивать;

1-3 см. завалачы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завалака́ць, а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да завалачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завалачы́, -лаку́, -лачэ́ш, -лачэ́; -лачо́м, -лачаце́, -лаку́ць; -ло́к, -лакла́, -ло́; -лачы́; -ло́чаны; зак.

1. каго-што. Валочачы, цягнучы, даставіць куды-н.

З. мяшок з бульбай у склеп.

З. за вугал.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Закрыць, зацягнуць (хмарамі, туманам і пад.).

Хмары завалаклі неба.

Бухту завалакло туманам.

|| незак. завалака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і завала́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завала́кваць несов., см. завалака́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завалака́цца, а́ецца; незак.

1. Незак. да завалачыся (у 1 знач.).

2. Зал. да завалакаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завола́кивать несов.

1. (закрывать) безл. завалака́ць, завала́кваць, заця́гваць, засціла́ць;

2. (затаскивать) прост. завалака́ць, завала́кваць, заця́гваць; см. заволо́чь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зата́скиватьII несов. (куда-л.) заця́гваць; завалака́ць, завала́кваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завалака́нне ср.

1. разг. зата́скивание;

2. вдева́ние;

3. завола́кивание;

1-3 см. завалака́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навола́кивать несов., разг.

1. навалака́ць, наця́гваць;

2. (о тучах) безл. завалака́ць, завала́кваць; нахма́рвацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)