забі́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. забі́ты забі́тая забі́тае забі́тыя
Р. забі́тага забі́тай
забі́тае		 забі́тага забі́тых
Д. забі́таму забі́тай забі́таму забі́тым
В. забі́ты (неадуш.)
забі́тага (адуш.)		 забі́тую забі́тае забі́тыя (неадуш.)
забі́тых (адуш.)
Т. забі́тым забі́тай
забі́таю		 забі́тым забі́тымі
М. забі́тым забі́тай забі́тым забі́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

забі́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. забі́ты забі́тая забі́тае забі́тыя
Р. забі́тага забі́тай
забі́тае		 забі́тага забі́тых
Д. забі́таму забі́тай забі́таму забі́тым
В. забі́ты (неадуш.)
забі́тага (адуш.)		 забі́тую забі́тае забі́тыя (неадуш.)
забі́тых (адуш.)
Т. забі́тым забі́тай
забі́таю		 забі́тым забі́тымі
М. забі́тым забі́тай забі́тым забі́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

забі́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. забі́ты забі́тая забі́тае забі́тыя
Р. забі́тага забі́тай
забі́тае		 забі́тага забі́тых
Д. забі́таму забі́тай забі́таму забі́тым
В. забі́ты (неадуш.)
забі́тага (адуш.)		 забі́тую забі́тае забі́тыя (неадуш.)
забі́тых (адуш.)
Т. забі́тым забі́тай
забі́таю		 забі́тым забі́тымі
М. забі́тым забі́тай забі́тым забі́тых

Кароткая форма: забі́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

забі́ты

1. прич. уби́тый, умерщвлённый; сражённый;

2. прич. заби́тый, вби́тый, вколо́ченный;

3. прич. заколо́ченный, заде́ланный;

4. прич. заби́тый, засорённый;

5. прич. заби́тый;

1-5 см. забі́ць 1-5;

6. прил. заби́тый, изму́ченный;

7. в знач. сущ. уби́тый;

◊ спіць як з. — спит как уби́тый;

маўчы́ць як з. — молчи́т как уби́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забі́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад забіць ​1.

2. у знач. наз. забі́ты, ‑ага, м. Той, каго забілі. У хвіліны зацішша байцы хавалі забітых, санітаркі перавязвалі раненых. Мележ. Крушынскі толькі адным вокам зірнуў на забітага. Бядуля.

3. у знач. прым. Прыніжаны, запалоханы, даведзены да атупення. Гэта была кабета ціхая, забітая, бо пан Баранкевіч, як даведаўся Лабановіч потым, у сям’і быў чалавек жорсткі. Колас. У цёмным, забітым, прыгнечаным мужыку малады юнак убачыў чалавека. Івашын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забі́ты

1. getötet, ermórdet, erschlágen; úmgebracht; gefállen (на вайне);

2. перан verníchtet, erlédigt, geschlágen;

3. у знач наз м Ermórdete (sub) m -n, -n, Erschlágene (sub) m -n, -n; Gefállene (sub) m -n, -n; Tóte (sub) m -n, -n; (на вайне);

◊ ён спіць як забі́ты er schläft wie ein Tóter [Múrmeltier, Stein]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

убие́нный забі́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́ля, -і, ж.

Бервяно, брус, забіты ў грунт для апоры ў збудаваннях.

Забіваць палі.

Мост на палях.

|| прым. па́левы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заби́тый

1. забі́ты, мног. пазабіва́ны; увагна́ны;

2. (на мясо) зарэ́заны; забі́ты; зако́латы; см. заби́ть;

3. перен. забі́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расклінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е: -ну́й; -нава́ны; зак., што.

1. Забіўшы клін. расшчапіць.

2. Выцягнуць, вырваць з чаго-н. забіты клін.

|| незак. раскліно́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)