забінтава́ць гл. бінтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забінтава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. забінту́ю забінту́ем
2-я ас. забінту́еш забінту́еце
3-я ас. забінту́е забінту́юць
Прошлы час
м. забінтава́ў забінтава́лі
ж. забінтава́ла
н. забінтава́ла
Загадны лад
2-я ас. забінту́й забінту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час забінтава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

забінтава́ць сов. забинтова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забінтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

Перавязаць бінтам, налажыць павязку. Забінтаваць рану. □ Джывані зрабілі ў бальніцы перавязку, добра забінтавалі прастрэленае плячо. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забінтава́ць verbínden* vt; éinen Verbánd ánlegen (накласці павязку)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бінтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., каго-што.

Перавязваць бінтам.

|| зак. забінтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.

|| звар. бінтава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся; зак. забінтава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся.

|| наз. бінтава́нне, -я, н. і бінто́ўка, -і, ДМ -то́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забинтова́ть сов. забінтава́ць, мног. пазабінто́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пазабінто́ўваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Забінтаваць усіх, многіх або ўсё, многае.

П. раненых.

П. ногі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перабінтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

1. Забінтаваць іначай, змяніць стары бінт. Перабінтаваць рану свежым бінтам.

2. Тое, што і забінтаваць.

3. Забінтаваць усіх, многіх або ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забінтава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак.

Забінтаваць сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)