забіва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. забіва́нне
Р. забіва́ння
Д. забіва́нню
В. забіва́нне
Т. забіва́ннем
М. забіва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

забіва́нне ср.

1. уби́йство, умерщвле́ние;

2. забива́ние, заби́вка ж., вбива́ние, вкола́чивание;

3. закола́чивание, заде́лка ж.;

4. забива́ние, засоре́ние;

5. забива́ние;

1-5 см. забіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закола́чивание забіва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забива́ние забіва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убие́ние уст. забіва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вбива́ние убіва́нне, -ння ср.; забіва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Младзе́нцы, младэ́нцы ’свята — забіванне дзяцей у Віфліеме’ (Нас.). Са ст.-рус. младенецъ ’дзіцё’. Да маладзе́нец 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

забо́й ​1, ‑ю, м.

Канец горнай выпрацоўкі, штольні, дзе здабываюцца карысныя выкапні. Адмыслова малаток адбойны У забоі крышыць скібы вугалю. Звонак.

забо́й ​2, ‑ю, м.

Забіванне, зарэз жывёлы для прамысловых мэт. Забой жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вкола́чивание убіва́нне, -ння ср., забіва́нне, -ння ср., уганя́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

masakra

ж. забіванне, вынішчэнне, расправа, крывавая лазня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)