забуці́ць гл. буціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забуці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. забучу́ забу́цім
2-я ас. забу́ціш забу́ціце
3-я ас. забу́ціць забу́цяць
Прошлы час
м. забуці́ў забуці́лі
ж. забуці́ла
н. забуці́ла
Загадны лад
2-я ас. забуці́ забуці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час забуці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

забуці́ць сов., стр. (бутом, щебнем и т.п.) забути́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

буці́ць, бучу́, бу́ціш, бу́ціць; незак., што і без дап. (спец.).

Рабіць бутавую кладку, выкладваць бутам.

Б. катлаван.

|| зак. забуці́ць, -учу́, -у́ціш, -у́ціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

забути́ть сов., спец. забуці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)