забрысці́, -брыду́, -брыдзе́ш, -брыдзе́; -брыдзём, -брыдзяце́, -брыду́ць; -ры́ў, -ыла́, -ыло́; -брыдзі́; зак. (разм.).
Брыдучы, зайсці куды-н.
Карова забрыла ў агарод.
|| незак. забрыда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
забрысці́
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
забрыду́ |
забрыдзё́м |
| 2-я ас. |
забрыдзе́ш |
забрыдзяце́ |
| 3-я ас. |
забрыдзе́ |
забрыду́ць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
забры́ў |
забрылі́ |
| ж. |
забрыла́ |
| н. |
забрыло́ |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
забрыдзі́ |
забрыдзі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
забры́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
забрысці́ сов., в разн. знач. забрести́;
з. ў го́ры — забрести́ в го́ры;
з. на чужу́ю сядзі́бу — забрести́ на чужу́ю уса́дьбу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
забрысці́, ‑брыду, ‑брыдзеш, ‑брыдзе; ‑брыдзём, ‑брыдзяце; пр. забраў, ‑ла, ‑ло; зак.
Разм.
1. Брыдучы, зайсці далёка. [Тварыцкі] не даглядзеў чараду, і адна карова забрыла ў лес. Чорны. — Добрую сухастоіну знайсці нялёгка: аж пад Пугачову грыву забрылі. М. Стральцоў.
2. Брыдучы, зайсці куды‑н. выпадкова, мімаходам. Ніхто не заглядвае, мабыць, сюды, Не кратае хмызу, зарослых дарожак, Хіба забрыдзе калі лось малады, Зашоргае лісцем асыпаным вожык. Ляпёшкін. З хаты Тарэнта бачыць увесь свой хутар, кожнага чалавека, які забрыдзе на яго зямлю. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
забрыда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да забрысці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
забрыда́ць несов., в разн. знач. забреда́ть; см. забрысці́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
zabłąkać się
зак. забрысці; выпадкова трапіць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
узбрысці́, ‑брыду, ‑брыдзеш, ‑брыдзе; ‑брыдзём, ‑брыдзяце; пр. узбрыў, ‑брыла, ‑ло; заг. узбрыдзі; зак.
Брыдучы, зайсці, забрысці куды‑н. Узбрыў зноў на абочыну шашы і пайшоў, пайшоў да возера. Сачанка.
•••
Узбрысці на язык — міжвольна сказацца.
Узбрысці ў галаву (на думку) — выпадкова прыйсці ў галаву; уздумацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zabłądzić
зак.
1. заблукаць;
zabłądzić w lesie — заблукаць у лесе;
2. забрысці; зайсці; завалачыся;
zabłądzić na cmentarz — забрысці на могілкі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zabrnąć
зак. забрысці; забрацца; зайсці;
zabrnąć w wodę po pas — забрысці па пояс у ваду;
zabrnąć w długi — залезці ў даўгі
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)